Էրիկ Մկրտչյանն իր էջում գրել է. Կան անձիք, ովքեր մտածում են, թե ես այս իշխանություններին արդարացնում եմ պա րտված պատ երազմում: Ոչ հարգելիներս: Կա նման մի խոսք, ասում է՝ հաղթանակի գլխավոր տերն էլ ա պետության ղեկավարը, պա րտության գլխավոր մե ղավորն էլ ա երկրի ղեկավարը: Բայց այստեղ կան բազմաթիվ այլ նրբություններ, որոնք էլ ես նկատի ունենալով

ողջ մե ղքը չեմ բարդում այսօրվա իշխանության վրա: Մեր պար տության սկիզբը դրել է մեր սենց ասած հաղթանակած նախագահը` Լևոն Տեր Պետրոսյանը, Արցախյան 1-ին պատ երազմում մեր հաղթանակները դիվանագիտական սեղանի շուրջ գրելով սառույցին եւ վերածելով պար տության: Ինչպե°ս է նա դա արել: Շատ պարզ կերպով:

Նա Ձախողել է դիվանագիտությունը եւ լինելով հաղթանակած պետության ղեկավար, փոխարենը պար տված կողմին ստիպ եր ընդուներ Արցախի անկախությունը կամ ՀՀ տարածք լինելու ու դրա հետ մեկտեղ պահեր 7 շրջաններից գոնե 2-3 շրջանը(Քյալբաջար, Լաչին, Կուբաթլի), մնացած 4-ը դեռ մի տեղ

ջհանդամ: Այս 3 շրջանները պահելով, մյուս 4-ը զիջելով կստանար այն, ինչ մեզ պետք էր: Սակայն նա ի°նչ արեց: Չկարողացավ Արցախի կարգավիճակի շուրջ հասնել մեզ համար որևիցե ցանկալի արդյունքի եւ դրա տեղը սեղանին առաջին պլանում դրվեց ոչ թե այդ 4, այլ անմիջապես 5, հետո նաև մյուս 2 շրջանների վերադարձ եւ նոր դրանից հետո եթե Ադրբեջանը բարի կգտնվեց,

գուցե համաձայներ Արցախի Հանրապետությանը տալ ինքնավար մարզի կարգավիճակ: Նրան հաջորդողների մասին էլ չխոսեմ, թե ինչ արեցին Քոչարյանը և Սարգսյանը: Որոնց ժամանակ արդեն քննարկվեց անգամ Մեղրին հանձնելու, Շուշին 80-90 տոկոսոով ազերիներով բնակեցնելու հարցեր նաև: Մի խոսքով 24 տարի անընդմեջ բանակցությունների տիրոջ

մերը անի ծեցին, ք.ք մեջ արեցին դրա հետ միասին էլ փոխանակ գոնե երկիրը զարգացնեին, բանակը հզորացնեին, դրեցին ու գռփեցին էն աստիճան, որ 2016թ.-ին մեր դիրքերում թշ նամու շարժը իմանում էին կանսերվի ժանգոտած բանկեքի ձայնից: 2018 թվականին եկավ Փաշինյանը: Սա այն ժամանակ էր, երբ ամբողջությամբ արդեն բանակցությունների միջոցով խնդրի

լուծումը ձգձգելու բոլոր կամուրջները այ րվել էին: Եւ դրա համար էլ նրանք քաջ գիտացկելով, թե ինչը ինչոց է, Նիկոլ Փաշինյանի պաշտոնավարման հենց 1-ին իսկ շաբաթներից սկսեցին հայտարարել։ Նիկոլը հողերը տալիսա: Նիկոլին ի°նչ էր մնում, որ նա անի: Փորձել հնարավորինս կարճ ժամանակում բանակը զի նել եւ հուսալ, որ հակա ռակորդը շատ շուտ պա տերազմ չի սկսի, կամ անել էնպես,

ոնց նախկինները հայտարարում էին. տալ այդ 7 շրջանները և չստանալ ոչ մի բան: Եվ անմիջապես ժողովրդի դատաստանին արժանանալ, որ նա հենց եկել էր այդ պլանը իրագործելու` հողերը տալու նպատակիվ: Նիկոլը ընտրեց առաջին տարբերակը. բանակը սկսեց զի նել ու պատրաստվել պատ երազմի: Կարո°ղ էր ավելին

անել: Մտածում եմ եւ վստահ եմ, որ կարող էր: Եթե բացի մեր բյուջեից, նաև նախկինների գո ղոնը կարողանար բերեր բյուջե եւ վերածեր զե նքի: Այ հենց սրա համար էլ ես Նիկոլ Փաշինյանին ու իր իշխանությանը մեղադ րում եմ: Ուրիշ բանում իրեն մե ղադրելը, առավել ևս դա վաճանության մեջ մե ղադրելը շա նտղություն է ամեն քաղաքացու կողմից: